Sve što niste znali o Drvenom Aktivnom Uglju – 1. Deo

Želimo da vam predočimo da se pred vama nalazi prvi deo serijala – „Sve što niste znali o Drvenom Aktivnom Uglju!„.  U prvom delu ovoga serijala govorićemo o istorijatu, svojstvima, dostupnosti drvenog uglja. U drugom delu ćemo iznositi rezultate nekoliko svetski istraživanja koja su dokazala kako sprečiti trovanje, u trećem delu ćemo govoriti kako se zaštiti od trovanja u kući, kako se daje drveni ugalj i koje su doze, dok ćemo se u četvrtom delu govoriti kako koristiti drveni ugalj u veterini i prirodnoj medicini i kako lečiti specijalne slučajeve drvenim ugljem.

ČUDO ZVANO DRVENI UGALJ

Kada se drvo ostavi na zemlji, odmah počinje da se raspada. U slučaju šumskog požara, međutim, drvo se ugljeniše, čime se usporava proces raspadanja. Komadi ugljenisanog drveta opstaju daleko duže od neugljenisanog drveta iste veličine i vrste. Dakle, drveni ugalj predstavlja samo ugljenisano drvo. Ne samo da ugljenisanje sprečava proces raspadanja biljnog sveta, nego njegov krajnji proizvod – drveni ugalj – ima posebne karakteristike koje ga, prema ljudskom iskustvu, čine neobično korisnim. Ne postoji nijedna zamena koja može da se koristi umesto njega u industriji, hemiji, toksikologiji i u vojsci.
Čak je i tradicionalna medicina ponovo otkrila njegove jedinstvene karakteristike. Čitajući nastavak članka naučićete više o osobini hemijskog privlačenja koju aktivni ugalj poseduje. Otkiveno je da može da upije toksične gasove, bakterije koje izazivaju razne bolesti, tečni toksični otpad ili teške metale. On je zaista čudotvorna supstanca.

OPSTANAK NAJDELOTVORNIJIH LEKOVA

Drveni ugalj se koristi kao narodni lek od kada postoji pisana istorija. Severnoamerički Idijanci koristili su drveni ugalj za lečenje bolova izazvanih gasovima daleko pre dolaska naših predaka na ovaj kontinent.

Lekari homeopati koristili su preko 200 godina drveni ugalj širom sveta. U homeopatskoj farmakopeji Sjedinjenih Američkih Država Carbo animals (ugalj životinjskog porekla) i carbo vegetalis (ugalj biljnog porekla) dat je opis da te supstance “izuzetno apsorbuju gasove”.

Rorer je godinama prodavao aktivni ugalj kao lek pod nazivom Chardonna, koji se izdavao na recept, i sadržavao fenobarbital, ekstrakt beladone i aktivni ugalj. Koristio se za lečenje “loše probave na nervnoj bazi, gastritisa i nadutosti”. Drveni ugalj se svrstava u I kategoriju (bezbedan i delotvoran) od strane FDA (Federalna uprava za hranu i lekove) za akutna tvovanja toksinima. Drveni ugalj se bar 100 godina koristi kao zvanični lek u Sjedinjenim Američkim Državama. Oko 1950. godine izbrisan je iz Farmakopeje SAD ne zbog svoje nedelotvornosti, nego zato što je prestao da se koristi u američkoj medicini posle naglog razvoja industrije lekova.

Lak i pahuljast crni prah drvenog uglja koristi se kao zvanično priznato sredstvo protiv otrova počev od XIX veka. Lako ga je napraviti destruktivnom (suvom) destilacijom organizskig materija kao što su drvena pulpa, naftni koks, ugalj, treset, piljevina, ugljenisano drvo, otpad u fabrici za proizvodnju papira, kost i ljuska kokosa. Sve vrste drveta kao što su vrba, eukaliptus, bor, hrast i druge predstavljaju adekvatan izvor drvenog uglja. Drveni ugalj napravljen od biljnih materija kao što su drvo i ugalj sadrži oko 90% ugljenika, dok drveni ugalj od kostiju sadrži oko 11% ugljenika, 9% kalcijum-karbonata i 78% kalcijum-fosfata.

SVOJSTVA DRVENOG UGLJA

Tokom proizvodnje drvenog uglja aktiviraju se određena elektrostatička svojstva koja pospešuju vezivanje većine otrova. Kada u drvetu izgore gasovi, smole, proteini, masti i drugo, prikupljena toplota i promenjena hemijska struktura stvaraju naboj u granulama drvenog uglja koji privlači većinu otrovnih supstanci.

Niko nije shvatio mehanizam rada drvenog uglja u potpunosti, bilo sa fizičkog bilo sa hemijskog aspekta. Smatra se da je kapilarno privlačenje jedan od mehanizama, elektostatičke sile drugi, a može su uključene i druge sile. Ipak prepečeni hleb i druga pržena hrana nisu zdravi. Oni ne stvaraju drveni ugalj. Spaljeni proteini, masti, ugljeni hidrati i mineralne soli sačinjavaju delove koji izgore u drvenom uglju, ostavljajući samo ugljenisanu celulozu. Skeletna struktura koja ostaje u pravom drvenom uglju je inertna, dok preostale supstance u prženoj hrani mogu nezdravo da reaguju u telu, pa čak i da budu izazivači kancera.

Aktivni ugalj proizvodi se kontrolisanim sagorevanjem drveta ili kostiju, koje se potom tretiraju gasovitim oksidantima kao što su zagrejana vodena para ili vazduh. Ovim postupkom se pojačava adsorptivna snaga drvenog uglja stvaranjem sveobugvatne mreže sitnih pora u materiji. Postupak aktivacije je pronađen tek u XX veku, ali je drveni ugalj već bio priznat kao korisno sredstvo za lečenje iako se dotle koristio samo običan drveni ugalj. Posle aktivacije drvenog uglja parom pod pritiskom ili jakom kiselinom, površina jednog kubnog santimetara iznosi 1000 kvadratnih metara! Ovako proširena površina nastaje zahvaljujući činjenici da čestice drvenog uglja imaju hidljade pukotina, udubljenja, brazgodina i rupa koje, kada se otvore, stvaraju prilično veliku površinu.

Fizičke i hemijske karaktiristike izvorne materije i uslovi postupka karbonizacije određuju svojstva drvenog uglja. Temperatura na kojoj se vrši karbonizacija kreće se oko 600°C. Topao plamen se održava jedan sat, a potom smanjuje na temperaturu u rasponu od 100-150°C stalnim izlaganjem vazduhu koji se čuvao danima (ili samo satima ako nije mnogo vlažan). Tada počinje destilacija i temperatura se podiže na 600-700°C. Peći su zatvorene tokom ovog postupka.

Tropske šume sa malo drveta koje se može iskoristiti za prodaju daju dobar drveni ugalj – akacija, bor, tvrdo drvo, eukaliptus i drugo. Drveni ugalj koji se pri tom dobije čini dvadeset do trideset posto suve težine drveta, odnosno oko 50% zapremine drveta. Sadržaj vlage se kreće između 1-16%, a sadrži isparljivih materija između 7-30%. Godine 1970. cena je iznosila 5.477,000 $ po toni za drveni ugalj proizveden od drveta i 100,00 $ po toni za drveni ugalj dobijen od kokosa.

DOSTUPNOST 

Drveni ugalj može lako da se nabavi redovnim komercijalnim kanalima, ali se može proizvesti i u kućnoj radinosti. Kada sami pravite drveni ugalj, stavljajte komade u peć ili roštilj i dobro ugljenišite drvo. Potom oštrim nožem ili mačetom isecite na komade ugljenisano drvo, sameljite ga u blenderu u sitan prag i izdašno ga koristite u dozama i periodima koje preporučujemo. Ova vrsta drvenog uglja mora da se koristi u tri do četri puta većim dozama od aktivnog uglja. Da biste samo napravili drveni ugalj, morate obezbediti da drvo gori na otvorenom prostoru. Pošto drvo prestane jako da gori, treba da se pokrije velikim komadima lima preko kojih se nanosi zemljani materijal, ugljena prašina, vlažno lišće kako bi se napravila kupola i sprečio dotok vazduha. Dok drvo i dalje gori zahvaljujući stvorenoj toploti sa manje kiseonika, meki delovi drveta prvi izgore a čvrsti ostaju, čime se stvara drveni ugalj dobrok kvaliteta. Ugljenisani delovi drveta potom treba da se izlome u krupne granule u patnenoj vreći i melju u blenderu do sitnog praha.

Tablete u komercijalnoj prodaji nemaju toliku koncentraciju drvenog ugalj kao kapcule sa drvenim ugljem u prahu i zbog toga je njihovo dejstvo upola slabije. U jednoj studiji ljudi su izimali drveni ugalj samleven u prah i sprečili apsorpciju leka za 73%. Oni koji su izimali drveni ugalj u tabletama sprečili su apsorpciju za samo 48%, ili otprilike upola manje. Tablete se prave od normalnog drvenog uglja, a drveni ugalj izdrobljen u prah obično prođe postupak aktivacije. Pored toga, jednu četvrtinu tablete čini skrob i druge supstance koje objedinjuju sve elemente koji se nalaze u tabeli. Kada je reč o tabletama, one treba dobro da se sažvaću pre gutanja da bi se pojačalo njihovo dejstvo.

Briketi za roštilj nisu bezbedan izvor kako za spoljašnje tako i za unutrašnje korišćanje, s obzirom da sadrže razna punila i hemikalije u cilju spajanja elemenata drvenog uglja i obezbeđenja brzog paljenja.

KORIŠĆENJE DRVENOG UGLJA U NEMEDICINSKE SVRHE

– Štedi gorivo u visokim pećima
– Čisti od čađi
– Za radove u livnici
– Kao površinski sloj u baštama, na poljanama za bočanje i travljacima
– U jedinjenjima za sađenje u saksije i leje
– Sprečava zagađivanje vode
– Za “zaslađivače” zemljišta, zaštitni sloj
– Đubrivo i insekticid za ruže
– Filteri za vodu
– Adsorpcija pesticida i herbicida

U drugom delu ovoga serijala pozabavićemo se sa nekoliko istraživanja koja su dokazala kako sprečiti trovanje, predoziranje lekovima.